Ν. Καμπουράκης – Μια σταγόνα Ιστορία (Πατάκη)

«Η Ιστορία είναι μία Πόρνη». Έτσι ξεκινάει αυτό το βιβλίο. Δεν περίμενα ποτέ να σοκαριστώ από το βιβλίο αυτό, αλλά όταν αναλογίζομαι όλα αυτά που διάβασα πραγματικά σοκάρομαι, για το λόγο ότι είναι αληθινά. Καταγράφει μια σειρά από άσχετα μεταξύ τους γεγονότα και περιστατικά ιστορίας, παραλειπόμενα από τα ιστορικά βιβλία. Μιλάει για γνωστές φυσιογνωμίες της ιστορίας, αλλά και άγνωστα πρόσωπα και καταστάσεις που «κακοποιήθηκαν». Από περιστατικά απόλυτα γελοία και εύθυμα, ιστορίες ανεξήγητες, μέχρι απόλυτα περιγραφικούς βασανισμούς, εξαθλίωση και θλίψη. Για παράδειγμα, δύο κεφάλαια του πρώτου τόμου είναι: «Ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός παρακολουθεί το sex show της μέλλουσας αυτοκράτειρας Θεοδώρας» και «Ο αυτοκράτορας του Μαρόκο, Μουλάι Ισμαήλ, εκσφενδονίζει τον πρωθυπουργό του σε ένα τοίχο μέχρι να του διαλυθούν τα κόκκαλα». Η ακρότητα αγγίζει τα όριά της, και το βιβλίο κάνει τον αναγνώστη να αναρωτηθεί μέχρι πού μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος, αν του δοθεί εξουσία. Τα ακραία ιστορικά περιστατικά παρουσιάζονται με έναν ωμό τρόπο γραφής. Λόγω των πολυποίκιλων θεμάτων του, το βιβλίο δεν κουράζει καθόλου τον αναγνώστη. Κεφάλαια του δεύτερου τόμου αποτελούν τα: «20 χιλιάδες μικρά παιδιά πεθαίνουν από ασφυξία μέσα στους σκοτεινούς σωλήνες των λονδρέζικων καμινάδων», «οι Άγγλοι εργολάβοι χρησιμοποιούν τους καπνοδοχοκαθαριστές σαν σκλάβους», «μια αριστοκράτισσα κυρία στην Αθήνα ουρλιάζει από πόνο, καθώς αποτριχώνει τα απόκρυφά της, καψαλίζοντάς τα με το λυχνάρι. Δίπλα της μια σκλάβα την κοιτάζει με ζήλια. Οι σκλάβες που συλλαμβάνονταν αποτριχωμένες μαστιγώνονταν μέχρι θανάτου»…