G. Masterton – Αυτοί που ποτέ δεν κοιμούνται (Οξύ)

Δεν ξέρω αν είναι όντως το πιο τρομακτικό του βιβλίο, όπως αναγράφεται στην ελληνική έκδοση, πάντως εδώ ο Masterton έχει βάλει πολύ από τη μαεστρία του στη δημιουργία αυτής της υπόθεσης, που για μένα τουλάχιστον, μοιάζει με εφιάλτης περισσότερο, παρά για υπόθεση βιβλίου. Πρόκειται για μια ανατριχιαστική ιστορία, που οφείλεται σε μια ανίερη συνομωσία που δρα εδώ και χρόνια στην παγκόσμια πραγματικότητα για να επηρεάσει πράγματα και καταστάσεις. Τα θύματα της συνομωσίας γίνονται δέκτες των πιο ακραίων βασανιστηρίων (ακόμη και ο de Sade θα ζήλευε τα όσα εφαρμόζουν «αυτοί που δεν κοιμούνται») και οι φόνοι που πραγματοποιούνται κάνουν το έργο του κάθε serial killer να ωχριά μπροστά τους. Μέσα στις 400 σελίδες του έργου αυτού, θα δείτε φοβερές επιμέρους ιστοριούλες να πλέκονται και να δημιουργούν έναν εφιάλτη που τα έχει όλα. Ακόμη και μια εναλλακτική θεωρία περί βαμπιρισμού, η οποία είναι άκρως ενδιαφέρουσα, κι ας μην είναι αίμα αυτό που ζητούν από τα θύματά τους. Εδώ ο Masterton, κάπου στα όρια ανάμεσα στο αστυνομικό και το μεταφυσικό θρίλερ, μεγαλουργεί…