04 - Οράματα Βρικολάκων

Σύμφωνα λοιπόν με περιγραφές από αληθινά περιστατικά που έχουν καταγράψει δαιμονολόγοι περασμένων εποχών, τα κύρια χαρακτηριστικά της Γριάς Μάγισσας δεν ξεχωρίζουν από την επίθεση ενός βρικόλακα. Αναφερόμενος λοιπόν σε μια τέτοια εισβολή το 1652, ο Henry More γράφει πως: “Αυτοί οι οποίοι ήταν κοιμισμένοι τρομοκρατούνταν από φρικτά οράματα. Σε αυτούς όμως που ήταν ξύπνιοι, επιτίθονταν (ο βρικόλακας), τραβώντας τους ή πιέζοντας τους, και ξαπλώνοντας επάνω τους… Η φρικτή αυτή παρουσία μερικές φορές στεκόταν στην άκρη του κρεβατιού ή με μορφή ομίχλης πάνω από το κρεβάτι για να ξαπλώσει έπειτα δίπλα τους και να πνίξει τους δύσμοιρους”. Αντίστοιχες εμπειρίες με βρικόλακες που επισκέπτονται τις νύχτες παραλυμένους ανθρώπους, έχουν καταγραφεί και από νεότερους κυνηγούς του μυστηρίου, όπως τον Franz Hartmann και τον Montague Summers, περιπλέκοντας περισσότερο το όλο ζήτημα. Γριά Μάγισσα, Μόρα, αλλόκοτοι βρικόλακες, απωθημένη σεξουαλικότητα, διαταραχές του ύπνου… όποιο και αν είναι το όνομα και η αληθινή φύση του φαινομένου που μας τρομοκρατεί τη νύχτα, το ίδιο το γεγονός δεν παύει να προκαλεί ερωτηματικά. Ίσων εν τέλει το όλο θέμα της ερμηνείας να αγγίζει περισσότερο την κουλτούρα και τον τρόπο κατανόησης του ανθρώπου για τη φύση του κόσμου, παρά οτιδήποτε εξωπραγματικό. Όπως άλλωστε γράφει και ο Darren Old ridge στην εκπληκτική του μελέτη για τη μεσαιωνική παραδοξολογία, Strange Histories (2005): “σε έναν κόσμο που πιστεύει σε δαίμονες και πνεύματα, η hag παρουσιάζει ξεκάθαρες αποδείξεις της δράσης της.” “Σε μια κοινωνία όμως, που δεν πιστεύει, το ίδιο φαινόμενο έχει ανάγκη να εξηγηθεί με όρους κοινά αποδεκτών ιδεών, όπως είναι οι ψευδαισθήσεις και οι διαταραχές ύπνου”.