The Brides of Dracula (1960)
Director: Terence Fisher. Cast: Peter Cushing, Freda Jackson, Martita Hunt, Yvonne Monlaur, Michael Ripper.
Η δεύτερη χρονολογικά ταινία της Hammer που έχει να κάνει με βρυκόλακες. Υποτίθεται ότι είναι η συνέχεια του «Horror of Dracula». Το παράξενο είναι ότι ενώ στον τίτλο της ταινίας αναφέρεται το όνομα του Δράκουλα, η μορφή του απουσιάζει από την ταινία, θεωρώντας ότι έχει εξολοθρευτεί. Η μορφή του Δράκουλα αντικαθίσταται από έναν νεαρό κόμη που, όπως λέγεται στην ταινία, ήταν μαθητής του και έγινε βρυκόλακας (τι κάνουν αυτοί οι παραγωγοί για να βγάλουν sequel πετυχημένης ταινίας!!). Παρόλο που η απουσία του Christopher Lee από το cast είναι απογοητευτική, την παράσταση κερδίζει ο Peter Cushing υποδυόμενος (ποιον άλλον;) τον Van Helsing.
Η πλοκή της ταινίας δεν έχει κάτι το εξαιρετικό. Μια βαρόνη κρατά το γιο της κλειδωμένο στο κάστρο της επειδή είναι βρυκόλακας, και κάθε τόσο του πηγαίνει κοπέλες που είναι περαστικές από την περιοχή, για να ικανοποιήσει τη δίψα του. Ο κλειδωμένος βαρόνος δραπετεύει και μετατρέπει τις κοπέλες της περιοχής σε βρυκόλακες, δικαιολογώντας τον τίτλο της ταινίας. Εν τέλει, ο βρυκόλακας εξοντώνεται με έναν πολύ παράξενο τρόπο: αφού παθαίνει εγκαύματα από αγιασμένο νερό και αναγκάζεται να βγει έξω από τον ανεμόμυλο στον οποίο βρισκόταν, πεθαίνει αντικρίζοντας το σημείο του σταυρού που δημιουργεί η σκιά των πτερυγίων του ανεμόμυλου.
Ο βαμπιρισμός εδώ αντιμετωπίζεται ως ασθένεια και μάλιστα ως είδος τρέλας. Παράλληλα αντιμετωπίζεται και ως μια αρχέγονη λατρεία του αίματος (=Bloodcult). Οι μέθοδοι εξόντωσης ενός βρυκόλακα που μας προτείνει σε αυτήν την ταινία ο Dr Van Helsing είναι ένα παλούκι στην καρδιά ή το κάψιμο του βρυκόλακα. Τα χαρακτηριστικά τους, όπως προβάλλονται εδώ, είναι ότι δεν έχουν είδωλο σε καθρέφτη, είναι λεπτοί, μερικοί μεταμορφώνονται σε νυχτερίδες και αποστρέφονται το σκόρδο και τα ιερά αντικείμενα. Καινοτομία σ’ αυτή την ταινία αποτελεί η άμεση θεραπεία από το δάγκωμα βρυκόλακα: ο Peter Cushing δαγκώνεται και αμέσως καυτηριάζει το δάγκωμα με πυρωμένο σίδερο.
Countess Dracula (1970)
Director: Peter Sasdy. Cast: Ingrid Pitt, Nigel Green, Sandor Eles.
Παρόλο που η ταινία αυτή δεν περιλαμβάνει βρυκόλακες με τη μορφή που τους έχουμε συνηθίσει (να έχουν κοφτερούς κυνόδοντες και να πίνουν αίμα), αποφάσισα να τη συμπεριλάβω στις βαμπιρικές ταινίες για δυο λόγους: πρώτον, για τη σχέση που έχει αυτή η ταινία με το αίμα, και δεύτερον, για την ερμηνεία του βρυκόλακα ως ον που «ρουφά» τη ζωή και τη νεότητα των ανθρώπων.
Η ταινία αυτή είναι η κινηματογραφική μεταφορά της ιστορίας της κόμισσας Bathory (ελαφρώς αλλαγμένη), που προσπάθησε να διατηρήσει τη νεότητά της κάνοντας μπάνιο σε αίμα παρθένων. Η ερμηνεία της Ingrid Pitt σε αυτή την ταινία είναι καθοριστική, όπως και στο «Vampire Lovers», με αποτέλεσμα να γίνει η πιο διάσημη γυναίκα ηθοποιός της Hammer.
Η κόμισσα Bathory μένει χήρα και ο μακαρίτης άντρας της άφησε το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας του στην κόρη τους, που ήταν εσωτερική σε σχολείο. Το σενάριο επεκτείνεται με την κόμισσα να γνωρίζει έναν νεαρό ευγενή και να τον ερωτεύεται, ενώ παράλληλα σκέφτεται έναν τρόπο για να ιδιοποιηθεί την κληρονομιά της κόρης της. Όλως τυχαίως ανακαλύπτει ότι το αίμα νεαρών παρθένων εξαφανίζει για ορισμένο χρονικό διάστημα τα σημάδια γήρανσης από το σώμα της και την ξανακάνει νέα. Τότε οργανώνει την απαγωγή της κόρης της και εμφανίζεται αυτή στη θέση της με το νεανικό της σώμα, εμπλεκόμενη σε ένα ειδύλλιο με το νεαρό ευγενή. Όλα αποκαλύπτονται τη στιγμή του γάμου τους, όταν η αναζωογονητική επίδραση του αίματος περνάει και η κόμισσα Elizabeth φυλακίζεται με προορισμό την γκιλοτίνα.
The Vampire Lovers (1970)
Director: Roy Ward Baker. Cast: Ingrid Pitt, George Cole, Kate O’Mara, Peter Cushing.
Για αυτήν την ταινία θα αναφέρω λίγα λόγια καθώς έχει γίνει παρουσίασή της από τον Sinister Divine σε προηγούμενο τεύχος του περιοδικού Bloodcult. Το story βασίζεται στο βιβλίο του J. Sheridan Le Fanu, το οποίο έχει παρουσιάσει επίσης σε προηγούμενο τεύχος ο Lord Kain, και αναφέρεται στην οικογένεια Karnstein, μια οικογένεια βρυκολάκων στον 18ο αιώνα.
Η vampire Carmilla, πρόκειται για ένα ευαίσθητο κορίτσι που ερωτεύεται ένα άλλο κορίτσι της ηλικίας της, χωρίς αυτό να την εμποδίζει να απομυζεί τη ζωτική της ενέργεια πίνοντας το αίμα της. Οι ομοφυλοφιλικές τάσεις εξάπτονται σ’ αυτή την ταινία, ενώ στο βιβλίο παραμένουν κάτω από ένα λεπτό πέπλο μυστηρίου.
Οι βρυκόλακες αυτής τις ταινίας έχουν την ικανότητα να εξαϋλώνονται και να μεταφέρονται αλλού, όπως επίσης και να μεταμορφώνονται σε μεγάλα αιλουροειδή (παρά σε νυχτερίδες και λύκους). Το φως της μέρας δεν τους καταστρέφει αλλά τους κάνει νευρικούς. Απεχθάνονται το σκόρδο και τα ιερά σύμβολα, χωρίς όμως να μπορούν να τους βλάψουν σοβαρά. Μια παλιά παράδοση εμφανίζεται σ’ αυτή την ταινία: αν κάποιος πάρει το σάβανο του βρυκόλακα, τότε ο βρυκόλακας δε μπορεί να αναπαυθεί στο μνήμα του. Οι μέθοδοι εξόντωσης είναι αρκετά κοινοί, εφόσον πρόκειται για παλούκωμα στην καρδιά και αποκεφαλισμό.
Lust for a Vampire (1970)
Director: Jimmy Sangster. Cast: Ralph Bates, Barbara Jefford, Yvette Stensgaard, Michael Johnson.
Είναι η δεύτερη ταινία της Hammer που βασίζεται σε χαρακτήρες που δημιούργησε ο Le Fanu στο Carmilla. Όπως και στο βιβλίο του Le Fanu, οι βρυκόλακες κυκλοφορούν στο φως της ημέρας χωρίς να έχουν πρόβλημα. Οι σταυροί ακινητοποιούν τους βρυκόλακες, οι οποίοι μπορούν να εξοντωθούν με παλούκια ή αποκεφαλισμό. Το παράξενο είναι ότι δεν βρυκολακιάζουν όσοι δαγκώνονται ή πεθαίνουν από επίθεση βρυκόλακα. Σ’ αυτήν την ταινία χρησιμοποιείται και το στοιχείο του αναγραμματισμού του ονόματος της Carmilla, που υπάρχει στο βιβλίο του Le Fanu. Έτσι εμφανίζονται τα ονόματα Carmilla, Mircalla, Marcilla.
Η ταινία αυτή έχει μια πλοκή κάπως φαιδρή και ταιριάζει περισσότερο σε love story παρά σε horror film. Η Mircalla εγγράφεται σε ένα παρθεναγωγείο, όπου την ερωτεύεται ένας καθηγητής της. Αυτή θέλει να του ανταποδώσει τον έρωτά της, αλλά εμποδίζεται από τη βαμπιρική της φύση. Παρά τη φαιδρή πλοκή της ταινίας, στην εναρκτήρια σκηνή της παρουσιάζεται μια τελετή που δε διαφέρει και πολύ από μια black mass με εκκλησιαστικό όργανο στο background: Όπως και σε άλλες ταινίες της Hammer, το αίμα από τον φρεσκοκομμένο λαιμό μιας κοπέλας συλλέγεται σε ένα κύπελλο. Έπειτα το αίμα χύνεται τελετουργικά στη σωρό του εξοντωμένου βρυκόλακα, της Carmilla στην προκειμένη περίπτωση, που παίρνει σάρκα και ζωή ξανά. Φυσικά η τελετή συνοδεύεται από τις αρμόδιες λατινικές επικλήσεις. Όλα αυτά λαμβάνουν χώρα σε ένα τυπικό Hammer Films κάστρο γοτθικού ρυθμού.
Twins of Evil (1971)
Director: John Hough. Cast: Peter Cushing, Dennis Price, Mary Collinson, Madeline Collinson.
Η τρίτη ταινία της Hammer βασισμένη στο χαρακτήρα του Le Fanu, Carmilla. Εδώ βέβαια, αντίθετα από τις άλλες δυο ταινίες, ο ρόλος της Carmilla, της κόμισσας Karnstein, περιορίζεται στο ελάχιστο, ίσα-ίσα για να βασιστεί η ταινία στο μύθο της. Περιορίζεται λοιπόν στο να εμφανιστεί και να αναστηθεί από το πουθενά, δαγκώνοντας έναν ευγενή, ο οποίος δημιουργεί με τη σειρά του βρυκόλακες. Ανάμεσα στους βρυκόλακες αυτούς είναι μια από τις δίδυμες ανιψιές του πουριτανού Peter Cushing. Ο Peter Cushing υποδύεται τον αρχηγό μιας ομάδας κυνηγών μαγισσών, τις οποίες βλέπουν στο πρόσωπο έκφυλων γυναικών ή απλώς αθώων κοριτσιών, και καίγοντάς τις θεωρούν ότι τις εξαγνίζουν.
Οι βρυκόλακες και αυτής της ταινίας δεν αντικατοπτρίζονται στον καθρέφτη και τρέμουν τους σταυρούς και ο,τιδήποτε ιερό. Οι αγνοί και οι αθώοι θνητοί που θα δαγκωθούν από βρυκόλακα απλώς πεθαίνουν, ενώ όσοι είναι σατανικοί και διαθέτουν διεφθαρμένο χαρακτήρα μετατρέπονται σε βρυκόλακες. Οι τρόποι με τους οποίους εξοντώνονται οι βρυκόλακες στην εν λόγω ταινία είναι ο αποκεφαλισμός και το κάρφωμα με λόγχη που έχει το σχήμα σταυρού.
Vampire Circus (1971)
Director: Robert Young. Cast: Adrienne Corri, Thorley Waters, John Moulder-Brown, Anthony Corlan.
Η ταινία αυτή ξεκινά με την εξόντωση ενός βρυκόλακα, του κόμη Mitterhaus (η ευγενική καταγωγή του βρυκόλακα είναι σύνηθες φαινόμενο στα βαμπιρικά σενάρια). Ο ξάδελφος του κόμη, ο οποίος είναι και αυτός βρυκόλακας και μέλος του «Τσίρκου της Νύχτας» (Circus of Nights), κατέχει τις απαραίτητες γνώσεις για να αναστήσει τον ξάδελφό του. Μετά από πάρα πολλά χρόνια το τσίρκο έρχεται στην πόλη που έμενε ο κόμης Mitterhaus. Ο ξάδελφος του κόμη έχει σκοπό να εκδικηθεί αυτούς που τον έβαλαν στον τάφο, καθώς και τα παιδιά τους, και χρησιμοποιώντας το αίμα τους σχεδιάζει να αναστήσει τον κόμη. Σε μια εξαντλητική πολύνεκρη μάχη γύρω από το καρφωμένο με παλούκι σώμα του κόμη, εξοντώνονται άνθρωποι και βρυκόλακες, εκτός από τους δυο πρωταγωνιστές. Αυτοί εξοντώνουν τον κόμη αποκεφαλίζοντάς τον, λίγα λεπτά μετά τη νεκρανάστασή του.
Η βαμπιρική επιδημία αντιμετωπίζεται για άλλη μια φορά ως μια νόσο σαν την πανούκλα. Οι βρυκόλακες έχουν την ικανότητα να μεταμορφώνονται σε διάφορα ζώα, όπως πάνθηρες και νυχτερίδες. Όπως και σε άλλες ταινίες δεν έχουν είδωλο στον καθρέφτη, επιπλέον όμως έχουν τη δυνατότητα να περνάνε μέσα από αυτούς, αλλάζοντας κατά μια έννοια διάσταση. Τέλος, ένα ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι ο ιερέας που εμφανίζεται στην ταινία είναι ορθόδοξος και όχι καθολικός, πράγμα που επιβεβαιώνεται και από τη σκηνή που κάνει το σταυρό του.
Captain Kronos (1972)
Director: Brian Clemens. Cast: Horst Janson, John Carson, Shane Briant, Caroline Munro, Ian Hendry.
Σ’ αυτή την ταινία αντιμετωπίζεται ένα διαφορετικό είδος βρυκόλακα: ρουφάει τη ζωή, τη νεότητα για να παραμείνει νέος. Τα προληπτικά μέτρα διαφέρουν ανάλογα με το είδος του βρυκόλακα. Επίσης, δεν καταστρέφονται όλοι με τον ίδιο τρόπο. Οι τρόποι που αναφέρονται στην ταινία είναι κρεμάλα, αποκεφαλισμός, φωτιά, νερό. Η επίθεση του βρυκόλακα γίνεται όχι με φιλί στο λαιμό όπως είθισται, αλλά στο στόμα, από το οποίο ρουφάει τη ζωτικότητα. Οι βρυκόλακες κυκλοφορούν κανονικά την ημέρα. Εδώ ακούγεται και μια παλιά παράδοση σε μορφή τετράστιχου που λέει το εξής:
αν ένας βρυκόλακας σταθεί κοντά σε βάτραχο που έχει θαφτεί,
ο βρυκόλακας θα δώσει ζωή και ο βάτραχος θα αναστηθεί
Κεντρικός χαρακτήρας της ταινίας είναι ένας περιπλανώμενος κυνηγός βρυκολάκων που σέρνει μαζί του έναν καμπούρη βοηθό. Ο Kronos είναι στρατιωτικός και, έπειτα από το θάνατο τον δικών του από βρυκόλακα, περιπλανιέται και όπου τους συναντά τους εξοντώνει. Ο βοηθός του είναι ο Gronst, ένας καθηγητής που γνωρίζει τα πάντα για τους βρυκόλακες και συμβουλεύει τον Κρόνο πώς να τους εξολοθρεύει. Ο Kronos και ο Gronst καλούνται στην πόλη Derwood από τον παλιό πολεμικό σύντροφο του Κρόνου, που τώρα είναι ο γιατρός της πόλης. Τα θύματα είναι νεαρά κορίτσια που βρίσκονται νεκρά με σημάδια γήρανσης και με αίμα στα χείλη τους. Το πρόσωπο του βρυκόλακα δε μας αποκαλύπτεται καθώς παρουσιάζεται με μια μορφή με μαύρη κάπα και κουκούλα, προσδίδοντας έτσι μυστήριο στο θεατή που πλάθει διάφορα σενάρια για το ποιος θα μπορούσε να είναι. Ο βρυκόλακας της ταινίας υπνωτίζει τα θύματά του με αποτέλεσμα να μην φέρνουν αντίσταση στην επίθεσή του. Επίσης δε φαίνεται να φοβούνται πολύ τα ιερά αντικείμενα, καθώς γίνεται ένας φόνος μέσα στην εκκλησία, και οι σταυροί που κραδαίνονται από άθεους δεν τους ανακόπτουν την επίθεση. Εξολοθρεύονται με ατσάλινο σπαθί τελικά. Τέλος, η οικογένεια βρυκολάκων ονομάζεται Kronstein, που παραπέμπει, όπως και πολλά άλλα στοιχεία της ταινίας, στο όνομα Carmilla Karnstein από το βιβλίο του Le Fanu.
The Legend of the 7 Golden Vampires (1974)
Director: Roy Ward Baker. Cast: Peter Cushing, David Chiang, Julie Ege, Robin Stewart.
Αυτή η ταινία μοιάζει περισσότερο με action film παρά με horror. Ο Peter Cushing επιστρέφει στο ρόλο του καθηγητή Van Helsing πολεμώντας βρυκόλακες στην Άπω Ανατολή (λες και δεν του φτάνανε στην Ευρώπη), αυτός με τις γνώσεις του και οι σύμμαχοί τουμε kung fu. Οι σταυροί εδώ δε βοηθάνε, κάνει δουλειά όμως η μορφή του Βούδα. Η εξόντωσή μπορεί να επιτευχθεί με αιχμηρό ασημένιο αντικείμενο κατευθείαν στην καρδιά τους ή με το κλασσικό ξύλινο παλούκι. Δε φτάνει που είναι 7 οι βρυκόλακες, έχουν και κάτι zombies για βοηθούς, που σύμφωνα με την κινέζικη παράδοση προχωρούν χοροπηδητά (σαν να τους έχουν δέσει τα κορδόνια των παπουτσιών μαζί), και καταστρέφονταιχτυπώντας τους στην καρδιά.
Η ταινία ξεκινά με το κάστρο του Δράκουλα στην Τρανσυλβανία το 1804. Είναι ένα εντυπωσιακό κάστρο με πλαστικές νυχτεριδούλες να φέρνουν βόλτες. Ο Δράκουλας μεταφέρεται στο σώμα ενός κινέζου οπαδού του, με σκοπό να πάει στην Κίνα και να αναστήσει τους 7 χρυσούς βρυκόλακες. Έπειτα μεταφερόμαστε στην Κίνα του 1904 όπου ο Van Helsing δίνει μια σειρά διαλέξεων για τους βρυκόλακες. 8 αδέλφια από ένα χωριό της Κίνας ζητούν τη βοήθεια του Van Helsing και του γιου του, για να εξοντώσουν τους χρυσούς βρυκόλακες που έχουν ρημάξει το χωριό τους. Οι χρυσοί αυτοί βρυκόλακες έχουν ένα ενδιαφέρον κόσμημα κρεμασμένο στο λαιμό τους: μια χρυσή νυχτερίδα με ανοιχτά φτερά. Οι βρυκόλακες αυτοί καταστρέφονται και με τη φωτιά, αλλά και με τα όπλα των αδελφών που είναι από ασήμι: ξίφη, μαχαίρια, τσεκούρια, ακόντιο, ρόπαλα και ασημένια βέλη. Για την τελική αναμέτρηση με τους βρυκόλακες σκάβουν διαδοχικά χαντάκια, άλλα με στερεωμένα παλούκια και άλλα με φωτιά. Στη μάχη που ακολουθεί πεθαίνουν πολλά από τα αδέλφια. Και οι βρυκόλακες εξοντώνονται εκτός από έναν, ο οποίος απαγάγει την αδελφή των κινέζων συμμάχων του Van Helsing και την πηγαίνει στον Δράκουλα. Ο γιος του Van Helsing τρέχει προς τη διάσωσή της, ακολουθούμενος από τον πατέρα του και τα εναπομείναντα αδέλφια. Ο τελευταίος βρυκόλακας εξοντώνεται και ο Van Helsing αντιμετωπίζει για άλλη μια φορά το Δράκουλα, που είναι στο σώμα του κινέζου ιερέα, και τον εξοντώνει με το ασημένιο ακόντιο.
No comments:
Post a Comment