Bloodcult's blog with film and book reviews, past articles about Art, History, Mythology, Literature, Cinema, Philosophy and much more. For now, available only in Greek.

Friday, April 22, 2011

Hammer’s Hall of Blood Part III: Hammer’s Monsters


Μ’ αυτό το άρθρο ολοκληρώνεται το αφιέρωμα στην εταιρία που εδραίωσε το δικό της είδος των horror films, τη Hammer. Σ’ αυτό το τεύχος θα παρουσιάσω ταινίες της Hammer που μου έκαναν εντύπωση. Και πάλι η επιλογή μου βασίζεται σε ταινίες που έχω δει (υπάρχουν τόσες πολλές ταινίες οι οποίες όταν έγραφα το άρθρο, σε μια εποχή χωρίς internet για μένα, ήταν δυσεύρετες). Στις ταινίες αυτές θα δούμε ήρωες μυθιστορημάτων, όπως τον Sherlock Holmes, διάσημα τέρατα, όπως αυτό του Frankenstein, και remake παλιών ταινιών, όπως το “The Mummy”, και άλλα. Στo τέλος του άρθρου περιλαμβάνω τον κατάλογο με τις αιθέριες υπάρξεις που έγραψαν ιστορία και αναδείχτηκαν από τη Hammer

 
The Hound of the Baskervilles (1959)

Director: Terence Fisher. Cast: Peter Cushing, Christopher Lee, Andre Morell.

Αποτελεί μια από τις πρώτες ταινίες της Hammer με το πρωταγωνιστικό δίδυμο Lee-Cushing. Η ταινία γυρίστηκε δυο χρόνια μετά το “Curse of Frankenstein”, ένα χρόνο μετά το “Horror of Dracula” και την ίδια χρονιά με το “The Mummy”. Πρόκειται για την κλασική ιστορία του Arthur Conan Doyle, του δημιουργού του δαιμόνιου ντετέκτιβ Sherlock Holmes. Η ιστορία είναι πασίγνωστη και θα ήταν ανοησία να μακρηγορήσω στην υπόθεση, πόσο μάλλον να αποκαλύψω το τέλος της, που είναι το μεγαλύτερο έγκλημα για έναν φανατικό βιβλίων και ταινιών μυστηρίου. Θα αναφέρω μόνο πως ο Holmes (Cushing), με τον Dr Watson (Morell) θα προσπαθήσουν να προστατέψουν τον τελευταίο γόνο του οίκου των Baskervilles (Lee), από την φερόμενη κατάρα που βαραίνει την οικογένειά του, να πεθαίνουν δηλαδή τα μέλη του από ένα υπερφυσικού μεγέθους κυνηγόσκυλο. 

The Mummy (1959)

Director: Terence Fisher. Cast: Peter Cushing, Christopher Lee, Yvonne Furneaux, Michael Ripper.

Το δίδυμο Cushing-Lee σε μια ακόμα ταινία της Hammer, με τον Lee στο ρόλο του κακού και τον Cushing στο ρόλο αυτού που έχει τις απαραίτητες γνώσεις για να τον καταστρέψει. Κατά μια έννοια πρόκειται για remake της κλασικής ταινίας με τον Boris Karloff.
Ο αιγύπτιος ιερέας Kharis (Lee) είναι ερωτευμένος με την πριγκίπισσα Ananka (Furneaux), ένας έρωτας απαγορευμένος. Η πριγκίπισσα πεθαίνει. Όταν ο ιερέας θα προσπαθήσει να την αναστήσει, θα πιαστεί επ’ αυτοφώρω και θα καταδικαστεί να μουμιοποιηθεί ζωντανός. Μια ανασκαφική αποστολή, 4000 χρόνια μετά, θα ανακαλύψει τον τάφο της Ananka, όπου φυλάσσεται και το μουμιοποιημένο σώμα του ιερέα. Ο αρχαιολόγος Baning αγνοεί τις προειδοποιήσεις ενός αιγυπτίου και μπαίνει στον τάφο. Βρίσκει το μαγικό πάπυρο που περιέχει τις ρήσεις για την ανάσταση των νεκρών, και διαβάζοντάς τις, επαναφέρει τη μούμια του ιερέα στη ζωή. Στη θέα της μούμιας τρελαίνεται. Χωρίς να γίνει αντιληπτός ο αιγύπτιος που είχε προειδοποιήσει τον αρχαιολόγο παίρνει τον πάπυρο και τη μούμια. Η υπόλοιπη αρχαιολογική ανασκαφή, που περιλαμβάνει και το γιο του αρχαιολόγου, John (Cushing), αποφασίζει να σφραγίσει την ανασκαφή. Τρία χρόνια μετά, ο αιγύπτιος ελέγχοντας τη μούμια, τη στέλνει να δολοφονήσει τους ιερόσυλους που βεβήλωσαν τον τάφο της πριγκίπισσας.
Στην ταινία αυτή παρουσιάζεται λεπτομερής τελετή μουμιοποίησης και ταφής, όπως επίσης και της τιμωρίας του ιερέα, με αφήγηση από τον Cushing. Όπως και στην κλασική ταινία, η Ananka μετεμψυχώνεται στο σώμα της αρραβωνιαστικιάς του Cushing, Isobel. Η διαφορά με την ταινία της Universal είναι ότι εδώ ο πάπυρος που περιέχει τις μαγικές ρήσεις για την ανάσταση των νεκρών αποδίδεται στον Karnak, το θεό ήλιο, και όχι στον Όσιρη ή στην Ίσιδα. 

Horror Express (1972)

Director: Gene Martin. Cast: Christopher Lee, Peter Cushing, Alberto de Mendoza, Telly Savallas.

Το story διαδραματίζεται το 1906. Ο καθηγητής Saxton (Lee), οδηγώντας μια επιστημονική αποστολή στη Μαντζουρία, ανακαλύπτει ένα πολύ ενδιαφέρον εύρημα: ο ίδιος πιστεύει ότι είναι ένα απολίθωμα αυστραλοπιθήκου, προγόνου του ανθρώπου. Θα βάλει λοιπόν το εύρημα αυτό στο τρένο υπό τη δικιά του επίβλεψη για να το μεταφέρει στην Αγγλία. Στο τρένο θα συναντήσει τον συνάδελφό του, καθηγητή Wells (Cushing). Από τα πρώτα κιόλας χιλιόμετρα που κάνει το τρένο θα διαπιστωθεί μια σειρά περίεργων φόνων. Τα μάτια των δολοφονημένων είναι κάτασπρα και ο εγκέφαλός τους λείος, χωρίς διακυμάνσεις. Αυτό που σκοτώνει τους επιβάτες φαίνεται να είναι ο πίθηκος που θεωρείτο απολίθωμα. Όταν τον πυροβολούν και τον σκοτώνουν, όλοι πιστεύουν ότι οι φόνοι θα σταματήσουν, όμως συνεχίζονται. Έτσι, κατά τη διάρκεια της ταινίας, αποκαλύπτεται στο θεατή ότι ένας εξωγήινος οργανισμός, που ξέμεινε κατά λάθος στη Γη πριν από εκατομμύρια χρόνια, επέζησε στο σώμα του αυστραλοπιθήκου. Ο οργανισμός αυτός είναι κατά πολύ ανώτερος του ανθρώπου. Μεταφέρεται μέσω μιας μορφής υπνωτισμού από σώμα σε σώμα και συνεχίζει τους φόνους. Το εξωγήινο αυτό πλάσμα στο σώμα διαφορετικού ξενιστή, σκοτώνει τα θύματά του απορροφώντας τις γνώσεις και τις εμπειρίες τους μέσα από τα μάτια (γι’ αυτό τα μάτια των θυμάτων είναι άσπρα και ο εγκέφαλός του λείος όπως ενός νεογέννητου παιδιού). Μαζεύει έτσι γνώσεις στην προσπάθειά του να βρει έναν τρόπο να γυρίσει στον πλανήτη του.
Κορυφαία σκηνή της ταινίας είναι το σημείο πoυ φαίνεται η υπεροχή της οντότητας, όταν ζωντανεύει όλα τα θύματά του (Zombies) και ελέγχοντάς τα προσπαθεί να σκοτώσει και τους υπόλοιπους. Χαρακτηριστικός είναι ο ρόλος ενός ρώσου μοναχού στα πρότυπα του Rasputin, ο οποίος, ενώ είναι χριστιανός μοναχός, αποπλανείται από αυτό που θεωρεί «κακό» και το υπηρετεί με κάθε τρόπο. Γενικά η ταινία παρουσιάζει το θέμα της υπό το πρίσμα δυο πτυχών: τη θεολογική και την επιστημονική. Οι επιβάτες του τρένου ερμηνεύουν τα φαινόμενα βάσει της μιας ή της άλλης πτυχής, ανάλογα με τα πιστεύω τους.

The Revenge of Frankenstein (1958)

Director: Terence Fisher. Cast: Peter Cushing, Francis Matthews, Eunice Gayson, Michael Guynn, Michael Ripper.

Πρόκειται για τη συνέχεια του “Curse of Frankenstein”, όπου ο Lee υποδυόταν το τέρας και ο Cushing τον Βαρόνο Frankenstein. Στο τέλος της ταινίας ο Frankenstein οδηγείται στη λαιμητόμο για τα εγκλήματα που διέπραξε. Μ’ αυτή τη σκηνή ξεκινά το “The Revenge of Frankenstein”. Στην επόμενη σκηνή δυο τύποι ξεθάβουν ένα πτώμα από ένα νεκροταφείο με φόντο έναν κέλτικο σταυρό. Ο τάφος γράφει πάνω «βαρόνος Frankenstein» αλλά το φέρετρο περιέχει το ακέφαλο σώμα ενός ιερέα. Από μια γωνιά πετάγεται ο Cushing παρέα μ’ έναν κουτσό άνθρωπο και συστήνεται ως βαρόνος Frankenstein. Αποτέλεσμα: ο ένας από τους δυο τύπους μένει στον τόπο από καρδιά. Στο Karlsbruk τρία χρόνια μετά ο Frankenstein εξασκεί την ιατρική και αρνείται να συμμορφωθεί με τους κανόνες του ιατρικού συμβουλίου της πόλης, προκαλώντας την οργή του. Κυκλοφορεί με το όνομα Stein, ο οποίος από τη μια πληρώνεται αδρά από ευγενείς που είναι «κατά φαντασίαν» ασθενείς και από την άλλη εργάζεται αφιλοκερδώς στο νοσοκομείο για τους φτωχούς. Αφιλοκερδώς; Όχι εντελώς, απλά πληρώνεται σε είδος: χέρια, πόδια και ό,τι του λείπει για να δημιουργήσει πάλι ένα τερατούργημα. Ο νεαρός γιατρός Kleeve εντυπωσιάζεται από τον Frankenstein και ζητά, όταν ανακαλύπτει ποιος πραγματικά είναι, να μαθητεύσει κοντά του.
Ο κουτσός που εμφανίστηκε στην αρχή της ταινίας είναι αυτός που είχε γλιτώσει τον Frankenstein από το θάνατο προκειμένου να του μεταμοσχεύσει τον εγκέφαλό του σε ένα καινούριο σώμα για να απαλλαγεί από το δικό του το παραμορφωμένο. Τέτοια πειράματα όμως είναι επικίνδυνα και δεν έχουν συνήθως τα επιθυμητά αποτελέσματα. Το δημιούργημα γίνεται βίαιο, και προς έκπληξη των γιατρών, λίγο μετά τη δημιουργία του παρουσιάζει κι αυτό τα συμπτώματα της αρρώστιας του κουτσού. Γεμάτοι οργή, κάποιοι ασθενείς γρονθοκοπούν μέχρι θανάτου τον Frankenstein. Ο Kleeve έκανε μεταμόσχευση του εγκεφάλου του Frankenstein σε ένα άλλο σώμα και έτσι το έργο τελειώνει με τον Frankenstein να είναι γιατρός με το όνομα Franck σε κάποια άλλη πόλη, γιατρεύοντας ανυποψίαστους ασθενείς. Ε, βέβαια, πως θα δημιουργήσουμε κι άλλο sequel.

Frankenstein Created Woman (1966)

Director: Terence Fisher. Cast: Peter Cushing, Susan Denberg, Thorley Waters.

Ο Frankenstein (Cushing) βοηθούμενος από έναν γιατρουδάκο (Walters) και έναν νεαρό, κάνει πειράματα στην κρυογονική (όσο κι αν φαίνεται απίστευτο) με πειραματόζωο τον εαυτό του. Ο νεαρός αυτός είναι ερωτευμένος με την κόρη του ταβερνιάρη, η οποία, όχι μόνο έχει παραμορφωμένο πρόσωπο, αλλά είναι και κουλοχέρα (Denberg). Κάποιοι νεαροί ευγενείς κοροϊδεύουν τον έρωτά τους και σκοτώνουν τον πατέρα της κοπέλας φορτώνοντας το φόνο στο νεαρό. Ο νεαρός καταδικάζεται και αποκεφαλίζεται. Η κοπέλα από τον καημό της αυτοκτονεί. Τα πτώματα τα παίρνει ο Frankenstein. Το ενδιαφέρον εδώ είναι ότι ο Frankenstein «επιδιορθώνει» το σώμα της κοπέλας και την ανασταίνει δίνοντάς της τον εγκέφαλο του νεαρού. Αποτέλεσμα: η γυναίκα αυτή χρησιμοποιεί τα θέλγητρά της, καθοδηγούμενη από την ψυχή του νεαρού που διψά για εκδίκηση, για να παγιδεύσει τους νεαρούς φονιάδες και να τους σκοτώσει. Για πρώτη φορά ο Frankenstein δεν είναι αυτός που ευθύνεται για τους φόνους και προσπαθεί να την σταματήσει. Η κοπέλα ολοκληρώνοντας την εκδίκησή της αυτοκτονεί για δεύτερη φορά.


Frankenstein and the Monster from Hell (1973)

Director: Terence Fisher. Cast: Peter Cushing, Shane Briant, Madeline Smith.

Ο νεαρός γιατρός Simon Helder (Briant) ακολουθεί τα βήματα του Frankenstein (Cushing), τον οποίο έχει ως είδωλό του, προσπαθώντας να δημιουργήσει ένα ανθρώπινο σώμα και να του δώσει ζωή. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να συλληφθεί για μαγεία και να οδηγηθεί τρόφιμος για 5 χρόνια σε κρατικό άσυλο για τους εγκληματικά παράφρονες. Το άσυλο διευθύνεται από έναν διεστραμμένο άνθρωπο, τον οποίο εκβιάζει ο Frankenstein, που τυγχάνει από τρόφιμος του ασύλου να αλλάζει την ταυτότητά του και να παρουσιάζεται ως γιατρός των τροφίμων. Οι δυο γιατροί συνεργάζονται δίνοντας νέο εγκέφαλο σε ένα ανθρωπόμορφο τέρας, το οποίο όμως ξεφεύγει από τον έλεγχό τους και αρχίζει τους φόνους. Μέσα σε όλη αυτή την παράνοια ξεχωρίζει μια ιδιότροπη ερωτική ιστορία μεταξύ του τέρατος και μιας νεαρής τροφίμου (Smith), που καταλήγει σε ερωτικό τρίγωνο με την προσθήκη του Helder, ο οποίος κορτάρει κι αυτός την κοπέλα.

The Devil Rides Out (1968)

Director: Terence Fisher. Cast: Christopher Lee, Charles Grey, Nike Arrighi, Leon Greene.

Ο Christopher Lee υποδύεται εδώ έναν ειδήμονα σε αρχαίες σατανιστικές τελετές, ο οποίος μαζί με έναν φίλο του προσπαθεί να σώσει το γιο του τρίτου φίλου της παρέας από τα νύχια μιας σατανιστικής οργάνωσης. Η ταινία αυτή δίνει πολλά τελετουργικά στοιχεία από διάφορες λατρείες, βάζοντάς τα όλα σε ένα καζάνι και σερβίροντάς τα ως σατανιστικά. Στην οργάνωση αυτή τα μέλη αναβαπτίζονται παίρνοντας το όνομα κάποιου δαίμονα. Η τελετή του βαπτίσματος είναι θαυμάσια στην ταινία, με τη σφαγή μιας κατσίκας και την εμφάνιση του τράγου του Mendez (του διαβόλου). Κάτι τέτοιο δεν είχε απεικονιστεί μέχρι τότε στην οθόνη. Τα αποκρυφιστικά σύμβολα δίνουν και παίρνουν σ’ αυτή την ταινία: τραγοκεφαλές, πεντάλφες, αστρικά σύμβολα, κόκορες προς σφαγή, μαγικοί κύκλοι, επτάφωτες λυχνίες και λατινικές ρήσεις. Οι πρωταγωνιστές για να εμποδίσουν τη δράση της οργάνωσης και να κατατροπώσουν τη μαύρη μαγεία καταφεύγουν σε λευκή μαγεία, μπλέκοντας τις αιγυπτιακές θεότητες Ίσιδα και Όσιρη με το Χριστό!

The Horror of Frankenstein (1970)
Director: Jimmy Sangster. Cast: Ralph Bates, Kate O’Mara, Veronica Carlson, Dennis Price.
Κλασική ταινία της Hammer βασισμένη στο μυθιστόρημα της Shelley που γυρίστηκε πολύ αργότερα από την πρώτη ταινία της Hammer με τον Frankenstein. Η ταινία αυτή πατάει σε πάρα πολλά σημεία του βιβλίου, αλλά οι διαφορές είναι εμφανείς. Ξεκινά με τον Frankenstein στο θρανίο, ως πανέξυπνο μαθητή με γνώσεις περισσότερες από το δάσκαλό του, πράγμα που δημιουργεί ένταση ανάμεσά τους. Η δίψα του Frankenstein για γνώση τον οδηγεί στο να οργανώσει το θάνατο του πατέρα του, μια και αυτός δεν τον άφηνε να πάει στο πανεπιστήμιο της Βιέννης να σπουδάσει. Μετά το θάνατο του πατέρα του γίνεται αυτός βαρόνος και πηγαίνει στηΒιέννη για σπουδές. Εκεί η δίψα του για γνώση και για το γυναικείο φύλλο τον μπλέκουν σε μπελάδες με τους καθηγητές του και τον πρύτανη. Μετά από 6 χρόνια ο Frankenstein και ο συμφοιτητής του, Vilhelm, αποφασίζουν να πάνε στο κάστρο του πρώτου, και να διεξάγουν μια σειρά από πειράματα. Για να βρει υλικό για τα πειράματά του και να δημιουργήσει το τέρας του, δε διστάζει να δολοφονήσει ανθρώπους, όπως επίσης και εκείνους που τον εμποδίζουν στο έργο του. Με το τέλος του πειράματος, ο Frankenstein δίνει ζωή σε ένα πλάσμα, το οποίο χρησιμοποιεί για να δολοφονήσει αυτούς που γνωρίζουν για τα μυστικά του πειράματα. Το τέλος της ταινίας είναι κωμικοτραγικό, καθώς το δημιούργημα του Frankenstein διαλύεται κατά λάθος σε οξύ.

Blood from the Mummy’s Tomb (1971)

Director: Seth Hold. Cast: Andrew Keir, Valerie Leon, James Villiers, Hugh Burden, George Coulouris.

Δεν πρόκειται για μια ιδιαίτερα καλή ταινία, με μέτρια σκηνικά, αν και το σενάριο είναι πολύ ενδιαφέρον. Παρ’ όλα αυτά, είναι ίσως από τις λίγες ταινίες της Hammer που στο τέλος θριαμβεύει το κακό.
Η ταινία ξεκινά με μια σκηνή μουμιοποίησης, η οποία είναι στο όνειρο της πρωταγωνίστριας (Leon). Μια αιγύπτια πριγκίπισσα μουμιοποιείται αλλά γίνεται και κάτι παράξενο: οι ιερείς τις κόβουν το χέρι και το πετάνε έξω από τον τάφο. Η πριγκίπισσα ήταν η Tera, ιέρεια της Αιγύπτου και τρομερή μάγισσα. Τιμωρήθηκε και θάφτηκε ζωντανή, χωρίς όμως αυτό να εξασθενίσει τις δυνάμεις της. Η ψυχή της οδήγησε 4 άτομα στον τάφο όπου βρισκόταν το σώμα της, με σκοπό να το βρουν, καθώς και 4 ιερά αντικείμενα, τα οποία θα φυλούσαν ως την ώρα που θα ήταν έτοιμη να ζωντανέψει ξανά. Ο καθηγητής Fox, αρχηγός της αποστολής παίρνει το δαχτυλίδι της Tera, και την ίδια στιγμή η γυναίκα του πεθαίνει γεννώντας την κόρη τους Margaret, στην οποία μεταβιβάζεται η ψυχή της Tera. Οι υπόλοιποι της αποστολής πήραν από ένα ιερό αντικείμενο που συμβόλιζε familiars της Tera: ένα αγαλματίδιο γάτας, ένα διάδημα σε σχήμα κόμπρας και ένα κρανίο τσακαλιού. 20 χρόνια μετά, τα μέλη της αποστολής πεθαίνουν ένα-ένα με τη σειρά, και τα λείψανα μεταφέρονται στο βωμό της Tera, τον οποίο είχε κατασκευάσει στο σπίτι του ο Fox. Όσο πλησιάζουν τα 20ά γενέθλια της Margaret, το σχέδιο για την επαναφορά της νεκρής μάγισσας στη ζωή γίνεται πραγματικότητα.

Rasputin, the mad monk (1966)

Director: Don Sharp. Cast: Christopher Lee, Barbara Shelley, Richard Pasco, Francis Matthews.

Βασισμένη στην πραγματική ιστορία του Gregory Rasputin στην τσαρική Ρωσία, η Hammer δίνει τη δικιά της ερμηνεία στον ζωντανό θρύλο του ιδιόρρυθμου καλόγερου, παραλείποντας αρκετά ιστορικά στοιχεία, αλλά δίνοντας έμφαση στη δύστροπη πλευρά του χαρακτήρα του (αλκοόλ-γυναίκες) και στις υπερφυσικές δυνάμεις του.
Ο Rasputin (Lee) σώζει τη ζωή μιας γυναίκας, ζητώντας αντάλλαγμα κρασί και βακχικούς εορτασμούς. Σύντομα με τις υπερφυσικές δυνάμεις του θα καταφέρει να επιβληθεί, όχι μόνο στο μυαλό των απλών χωρικών, αλλά και των ευγενών, αποκτώντας την εύνοια της τσαρικής οικογένειας, γιατρεύοντας τον Alexi Romanov (γιος του Τσάρου). Προκαλώντας τη δυσαρέσκεια πολλών, τους εξωθεί να καταστρώσουν σχέδιο για να τον δολοφονήσουν. Τον δηλητηριάζουν, τον μαχαιρώνουν και τελικά τον ρίχνουν από ένα παράθυρο. Στην ταινία παραλείπουν να δείξουν ότι μετά από αυτό τον πυροβολούν και αρκετές φορές πριν ξεψυχήσει. 

The Plague of the Zombies (1966)

Director: John Gilling. Cast: Andre Morell, Diane Clare, John Carson, Michael Ripper.

Πρόκειται για τη μοναδική ταινία της Hammer με zombies, που τα συνδυάζουν με τη voodoo θρησκεία. Κούκλες voodoo, τύποι με τελετουργικούς μανδύες, νέγροι που παίζουν voodoo drums και, φυσικά, zombies παρελαύνουν στην οθόνη. Ένας ευγενής χρησιμοποιεί voodoo και μαύρη μαγεία για να ξυπνήσει τους πεθαμένους. Χρησιμοποιεί τα zombie για να σκοτώνουν περισσότερους και έπειτα να τους μετατρέπει και αυτούς σε zombie και να τους ελέγχει. Η δράση τοποθετείται σε ένα χωριό της Αγγλίας το 19ο αιώνα. Το φαινόμενο των zombie φαίνεται να αντιμετωπίζεται ως αρρώστια και εξολοθρεύονται με αποκεφαλισμό. Καταπληκτική είναι η σκηνή της ταινίας στο νεκροταφείο που τα zombie βγαίνουν από τους τάφους τους.

To the Devil a Daughter (1976)

Director: Peter Sykes. Cast: Christopher Lee, Nastassja Kinski, Richard Widmark, Honor Blackman, Denholm Elliot.

Ο Lee υποδύεται εδώ έναν καθολικό ιερέα, τον father Michael, ο οποίος αφορίζεται από την καθολική εκκλησία στην εναρκτήρια σκηνή της ταινίας. Ο πάτερ Michael φτιάχνει μια δική του εκκλησία στην οποία λατρεύουν τον Astaroth, που παρουσιάζεται με ανοικτά πόδια να ακουμπά σε έναν ανάποδο σταυρό. Ο πάτερ Michael συνουσιάζεται με τις γυναίκες της αίρεσης αυτής και με την ευλογία του Astaroth μένουν έγκυες. Όταν είναι να γεννήσουν οι γυναίκες, γίνεται ειδική τελετή, κατά την οποία αυτές πεθαίνουν. Η Kinski είναι αποτέλεσμα μιας τέτοιας γέννας. Λίγες μέρες πριν γίνει 18, φεύγει από το μέρος που ζουν μαζεμένα τα μέλη της αίρεσης, για να επισκεφτεί τον πατέρα της. Ο πατέρας της τρομοκρατημένος και μετανιωμένος για τη συμφωνία που είχε κάνει με τον Astaroth για να δώσει τη γυναίκα του στην εκκλησία,στέλνει έναν διάσημο συγγραφέα βιβλίων αποκρυφισμού να πάρει την κόρη του και να την προσέχει, υποσχόμενος πληροφορίες για την αίρεση αυτή ώστε να γράψει κι άλλο βιβλίο. Ο συγγραφέας μυρίζεται ότι δεν πρόκειται για μια ψευτο-λατρεία, όταν ο πάτερ Michael αρχίζει να επιδεικνύει τις μαγικές του ικανότητες για να επαναφέρει τα πράγματα σύμφωνα με τους σκοπούς του. Ο Lee είναι ντυμένος με ράσο καθολικού ιερέα καθ’ όλη τη διάρκεια της ταινίας και τα γυναικεία μέλη της εκκλησίας του ως καλόγριες. Όλα αυτά συνδυάζονται με πεντάλφες, ανάποδους σταυρούς και μαύρη μαγεία.. Είναι μια πολύ σκοτεινή ταινία σεναριακά τουλάχιστον, που με την πρώτη ματιά δεν προξενεί ιδιαίτερη εντύπωση. Από αυτή την ταινία έχουν πάρει και οι Killing Miranda το εξής απόσπασμα για το τραγούδι τους: “98% of so-called Satanists are nothing but pathetic freaks who get their kicks out of dancing naked in freezing churchyards and use the Devil as an excuse for getting some sex. Then there is that other 2%. I’m not so sure about them…”

No comments:

Post a Comment