Κάποια μέρη σε κυριεύουν με την ομορφιά τους, άλλα με την επιβλητικότητά τους και άλλα με ένα περίεργο συναίσθημα φόβου και ανησυχίας. Πολλές φορές η ενέργεια που εμπεριέχεται σε ένα ιστορικό γεγονός παραμένει στον τόπο, όπου συνέβη, και προκαταβάλλει τους ανυποψίαστους επισκέπτες (όπως για παράδειγμα η Μονή Αρκαδίου). Συχνά λοιπόν, τα ενεργειακά αυτά πεδία συνεχίζουν να υπάρχουν και να εκδηλώνονται. Έτσι συνήθως χαρακτηρίζουμε ένα μέρος «στοιχειωμένο». Πόσες φορές περάσατε από ένα μέρος μόνοι σας, ή και με παρέα, και εντυπωσιαστήκατε από την ομορφιά του τοπίου, ή ακόμα και ανησυχήσατε, γιατί αυτό που αντικρίσατε σας έκανε να νιώσετε παράξενα και να φοβηθείτε; Αυτό που δεν βλέπει κανείς, αλλά υποψιάζεται, ειδικά όταν είναι σκοτάδι. Ο φόβος του αγνώστου είναι πανίσχυρος. Αυτό είναι που χαρακτηρίζει ένα “dark mystic place”. Δεν χρειάζεται πάντα να έχει κάποιο ιστορικό υπόβαθρο, ούτε να συμβαίνουν παράξενα φαινόμενα. Κάποιο μέρος τις περισσότερες φορές σε αγγίζει χωρίς να ξέρεις το γιατί…
Η εκκλησία
Επισκέφθηκα το μέρος που περιγράφεται σ' αυτό το άρθρο, έπειτα από μια ιστορία που είχα ακούσει στο χωριό μου και αφορούσε σε ένα ξωκλήσι σε ένα ερημικό μέρος,
χτυπημένο από μια περίεργη κατάρα. Η εκκλησία είναι μια πετρόχτιστη βυζαντινή με τρούλο, και το μέγεθός της αρκετά μεγάλο σε σχέση με την περιοχή που βρίσκεται. Έχει κτιστεί κοντά σε ένα ποτάμι, λίγο πιο έξω από το χωριό Πηγή (συγκεκριμένα μεταξύ Πηγής και Άδελε) του νομού Ρεθύμνης. Για να φτάσει κανείς εκεί πρέπει να διασχίσει χωματόδρομο ενός περίπου χιλιομέτρου και να περάσει ένα ρέμα. Βρίσκεται πάνω σε ένα λοφίσκο, που δένει τέλεια με το περιβάλλον, ενώ γύρω της στολίζεται από βλάστηση της περιοχής. Αυτό που κάνει την εκκλησία ξεχωριστή είναι οι ασυνήθιστα πολλές καμάρες που διαθέτει. Καμάρες οι οποίες είναι η μία πάνω στην άλλη εναλλασσόμενα και ξεχωρίζουν από την διαφορετική νοοτροπία κτισίματος, την διαφορετική πέτρα και το διαφορετικό τους χρώμα. Κάποιες από αυτές βρίσκονται στην έξω μεριά και κάποιες άλλες στο εσωτερικό της εκκλησίας. Ανοίγοντας την ξύλινη πόρτα αντικρίζει κανείς τον παλιό και λιτό εσωτερικό της χώρο, ο οποίος είναι εξ' ολοκλήρου πετρόχτιστος. Σε μερικά σημεία του τοίχου διακρίνονται απομεινάρια βυζαντινών αγιογραφιών, ό,τι απέμεινε από τη φθορά που προκάλεσαν οι διάφοροι κατακτητές και ο χρόνος. Ο τρούλος στέκει μεγαλοπρεπής πάνω από το κεφάλι του επισκέπτη. Στο πάτωμα διακρίνονται σημάδια αρχαιολογικών ανασκαφών.
χτυπημένο από μια περίεργη κατάρα. Η εκκλησία είναι μια πετρόχτιστη βυζαντινή με τρούλο, και το μέγεθός της αρκετά μεγάλο σε σχέση με την περιοχή που βρίσκεται. Έχει κτιστεί κοντά σε ένα ποτάμι, λίγο πιο έξω από το χωριό Πηγή (συγκεκριμένα μεταξύ Πηγής και Άδελε) του νομού Ρεθύμνης. Για να φτάσει κανείς εκεί πρέπει να διασχίσει χωματόδρομο ενός περίπου χιλιομέτρου και να περάσει ένα ρέμα. Βρίσκεται πάνω σε ένα λοφίσκο, που δένει τέλεια με το περιβάλλον, ενώ γύρω της στολίζεται από βλάστηση της περιοχής. Αυτό που κάνει την εκκλησία ξεχωριστή είναι οι ασυνήθιστα πολλές καμάρες που διαθέτει. Καμάρες οι οποίες είναι η μία πάνω στην άλλη εναλλασσόμενα και ξεχωρίζουν από την διαφορετική νοοτροπία κτισίματος, την διαφορετική πέτρα και το διαφορετικό τους χρώμα. Κάποιες από αυτές βρίσκονται στην έξω μεριά και κάποιες άλλες στο εσωτερικό της εκκλησίας. Ανοίγοντας την ξύλινη πόρτα αντικρίζει κανείς τον παλιό και λιτό εσωτερικό της χώρο, ο οποίος είναι εξ' ολοκλήρου πετρόχτιστος. Σε μερικά σημεία του τοίχου διακρίνονται απομεινάρια βυζαντινών αγιογραφιών, ό,τι απέμεινε από τη φθορά που προκάλεσαν οι διάφοροι κατακτητές και ο χρόνος. Ο τρούλος στέκει μεγαλοπρεπής πάνω από το κεφάλι του επισκέπτη. Στο πάτωμα διακρίνονται σημάδια αρχαιολογικών ανασκαφών.Η Κατάρα
Την ανοικοδόμηση της εκκλησίας είχε αναλάβει ένας «μάστορας», με το αίτημα να έχει 100 καμάρες σε παράθυρα και πόρτες. Ήταν δύσκολη δουλειά, αλλά ο μάστορας τελικά δέχθηκε. Ξεκίνησε το χτίσιμο μαζί με το γιο του, ο οποί
ος μάθαινε και ακολουθούσε την τέχνη του πατέρα του, όπως πρόσταζε η παράδοση τότε. Όλα πήγαιναν καλά μέχρι το σημείο όπου έπρεπε να φτιάξουν τις καμάρες, που λόγω του αριθμού τους δυσκόλευαν το έργο τους. Κάποια στιγμή συνέβη το τραγικό γεγονός… Ο γιος του μάστορα έπεσε από μια σκαλωσιά και σκοτώθηκε ακαριαία. Ο πόνος, η θλίψη και η απόγνωση του μάστορα ήταν τόσο μεγάλη, ώστε καταράστηκε τις καμάρες. Αυτός που θα μετρούσε και την εκατοστή θα έβρισκε το θάνατο. Το κτίσμα όμως έπρεπε να τελειώσει και, καθώς συνέχιζε να κτίζει, μετάνιωσε για την κατάρα που έριξε και έκρυψε την εκατοστή καμάρα, χτίζοντάς τη σε κάποιο αφανές σημείο της εκκλησίας. Έτσι, μετρώντας κάποιος θα τις βρει 99! Κάποιοι λένε ότι ο μάστορας έκρυψε την τελευταία καμάρα στα θεμέλια και ουσιαστικά θα φανεί μετά από ανασκαφή. Κανείς όμως δεν ξέρει πού πραγματικά βρίσκεται…
ος μάθαινε και ακολουθούσε την τέχνη του πατέρα του, όπως πρόσταζε η παράδοση τότε. Όλα πήγαιναν καλά μέχρι το σημείο όπου έπρεπε να φτιάξουν τις καμάρες, που λόγω του αριθμού τους δυσκόλευαν το έργο τους. Κάποια στιγμή συνέβη το τραγικό γεγονός… Ο γιος του μάστορα έπεσε από μια σκαλωσιά και σκοτώθηκε ακαριαία. Ο πόνος, η θλίψη και η απόγνωση του μάστορα ήταν τόσο μεγάλη, ώστε καταράστηκε τις καμάρες. Αυτός που θα μετρούσε και την εκατοστή θα έβρισκε το θάνατο. Το κτίσμα όμως έπρεπε να τελειώσει και, καθώς συνέχιζε να κτίζει, μετάνιωσε για την κατάρα που έριξε και έκρυψε την εκατοστή καμάρα, χτίζοντάς τη σε κάποιο αφανές σημείο της εκκλησίας. Έτσι, μετρώντας κάποιος θα τις βρει 99! Κάποιοι λένε ότι ο μάστορας έκρυψε την τελευταία καμάρα στα θεμέλια και ουσιαστικά θα φανεί μετά από ανασκαφή. Κανείς όμως δεν ξέρει πού πραγματικά βρίσκεται… Η Επίσκεψη
Η τοποθεσία βρίσκεται στην περιοχή του Λατζιμά Ρεθύμνου και απέχει περίπου δυο χιλιόμετρα από τα λατομεία. Η περιοχή στολίζεται από την τοπική χλωρίδα και τα απότομα βουνά που υψώνονται, θυμίζοντας λίγο κάποια αμερικανικά τοπία. Διασχίζοντας τον κακοτράχαλο χωματόδρομο, προχωρώντας ανατολικά, αντικρίζεις ένα αρχαίο κυκλώπειο τείχος, χτισμένο με τεράστιους ογκόλιθους. Βρίσκεται παράλληλα του δρόμου, σε απόσταση 200 περίπου μέτρων. Το μήκος του είναι περίπου 500 μέτρα. Παραδίπλα υπάρχει μια σπηλιά, όχι πολύ μεγάλη (απ’ όσο τουλάχιστον φάνηκε κατά την εξερεύνηση που κάναμε), αλλά πολύ επιβλητική, καθώς στέκει στην κορυφή του λόφου και βλέπει προς την μικρή κοιλάδα που υπάρχει προς τα κάτω.
Η ανάβαση ήταν δύ
σκολη, αλλά μπροστά στο θέαμα ξεχάσαμε τα πάντα. Φυσούσε ένας δυνατός αέρας με πολύ σκόνη, που μεταμόρφωνε το τοπίο και περιόριζε την όρασή μας. Παντού βρίσκονταν ξερόκλαδα και αγριόχορτα που δυσκόλευαν την πεζοπορία. Αυτό όμως που ήταν πραγματικά περίεργο (και κατά κάποιο τρόπο εφιαλτικό) ήταν τα «σκελετωμένα» δέντρα που βρίσκονταν διάσπαρτα σε όλη την πλαγιά μέχρι τη σπηλιά. Έμοιαζαν να προέρχονται από στοιχειωμένο δάσος, δημιουργώντας μια σκοτεινή ατμόσφαιρα σε όλο το τοπίο. Δεν μπόρεσα να εξηγήσω γιατί τα περισσότερα ήταν νεκρά, ενώ στην υπόλοιπη περιοχή η βλάστηση άνθιζε…
σκολη, αλλά μπροστά στο θέαμα ξεχάσαμε τα πάντα. Φυσούσε ένας δυνατός αέρας με πολύ σκόνη, που μεταμόρφωνε το τοπίο και περιόριζε την όρασή μας. Παντού βρίσκονταν ξερόκλαδα και αγριόχορτα που δυσκόλευαν την πεζοπορία. Αυτό όμως που ήταν πραγματικά περίεργο (και κατά κάποιο τρόπο εφιαλτικό) ήταν τα «σκελετωμένα» δέντρα που βρίσκονταν διάσπαρτα σε όλη την πλαγιά μέχρι τη σπηλιά. Έμοιαζαν να προέρχονται από στοιχειωμένο δάσος, δημιουργώντας μια σκοτεινή ατμόσφαιρα σε όλο το τοπίο. Δεν μπόρεσα να εξηγήσω γιατί τα περισσότερα ήταν νεκρά, ενώ στην υπόλοιπη περιοχή η βλάστηση άνθιζε… Δεν γνωρίζω αν σε αυτό το μέρος έχει συμβεί κάποιο γεγονός ιστορικής σημασίας, και δε νομίζω ότι θα μάθω ποτέ. Άλλωστε δεν είναι και ο σκοπός αυτού του άρθρου. Σκοπός του είναι να παρουσιάζει και να σχολιάζει. Ο καθένας μπορεί να βάλει τη φαντασία του και να δημιουργήσει δικές του ιστορίες… Καμιά φορά η ίδια η φαντασία μπορεί να δημιουργήσει ακόμα και πραγματικές εικόνες. Αυτή είναι η μαγεία…
No comments:
Post a Comment