Bloodcult's blog with film and book reviews, past articles about Art, History, Mythology, Literature, Cinema, Philosophy and much more. For now, available only in Greek.

Saturday, May 14, 2011

Hostel

Πρόκειται για μια ταινία που παρουσιάζει ένα βασίλειο διαστροφής, πόνου και αίματος. Πώς θα σας φαινόταν αν κάποιος σας πλησίαζε και σας έλεγε πως υπάρχει ένα μέρος με τα πιο όμορφα κορίτσια του κόσμου, έτοιμα να πραγματοποιήσουν κάθε σας επιθυμία; Πειρασμός. Εδώ τα κορίτσια λειτουργούν σαν σύγχρονες Σειρήνες, που θέλουν να σας αποπλανήσουν και να σας μπλέξουν σε ένα θανάσιμο ιστό. Στο βασίλειο του πόνου. Εκεί που κάθε διαστροφή γίνεται πραγματικότητα. Αρκεί να μην είστε από τη μεριά του θύματος. Η βιαιότητα υπάρχει άφθονη σ’ αυτή την ταινία, που σταδιακά σε κερδίζει, όπως επίσης και το αίσθημα της παρακμής. Δεν περίμενα καμιά κακή εκδοχή του Ταραντίνο, αντίθετα πιστεύω πως ο άνθρωπος αυτός θα μπορούσε να την είχε απογειώσει την ταινία. Ασφαλώς έχει γίνει πολύ καλή δουλειά στη φωτογραφία, καθώς σε κάνει πραγματικά να βιώσεις την παρακμή σε όλο της το μεγαλείο, με σημείο αναφοράς πιο underground και «βρώμικες» παραγωγές θρίλερ, και όχι τόσο τις καλογυαλισμένες εκδοχές τους. Σε καμία περίπτωση όμως ο Ταραντίνο δεν μένει εκεί, σε μια ανούσια αναπαραγωγή βίας. Όλα έχουν λόγο ύπαρξης. Αν διαφωνείτε και αηδιάζετε με τη θεματολογία της ταινίας, τότε πολύ απλά εθελοτυφλείτε. Ρίξτε μια ματιά γύρω σας. Η ανθρώπινη διαστροφή σε όλο της το μεγαλείο είναι παρούσα σε ποικίλες πτυχές της ζωής μας. Γύρω μας, κοντά μας, στη διπλανή μας πόρτα. Όταν όμως δεν μας αγγίζει άμεσα, τότε γινόμαστε θεατές αυτών των εγκλημάτων με ένα τρόπο κινηματογραφικό. Λες και πρόκειται για ταινίες, σαν αυτή του Ταραντίνο. Λάθος. Η πραγματικότητα δυστυχώς είναι πιο βίαιη και κτηνώδης, ακόμη και από το σενάριο του Hostel

No comments:

Post a Comment