Το βιβλίο αυτό είναι ένας συνδυασμός των δυο λογοτεχνικών ειδών που λατρεύω. Μια ιστορία μυστηρίου με gangsters και μαφιόζους περιτριγυρισμένη από ένα πέπλο horror αισθητικής, εφόσον ο πρωταγωνιστής είναι βρυκόλακας. Η αφήγηση είναι πρωτοπρόσωπη, πράγμα που επιτρέπει στον θεατή να δει τα πράγματα από την οπτική γωνία του βρυκόλακα. Αν το βιβλίο αυτό γυριζόταν σε ταινία θα γινόταν ένα καταπληκτικό φιλμ-νουάρ. Όσον αφορά τα χαρακτηριστικά του βρυκόλακα, έχει όλα τα κλασικά στοιχεία, όπως εξόντωση με τις ηλιαχτίδες και με κάρφωμα παλουκιού στην καρδιά, εξαΰλωση του βρυκόλακα, αθανασία, αιώνια νεότητα. Ένα χαρακτηριστικό που μου έκανε εντύπωση ήταν ότι το σκόρδο δεν προσφέρει προστασία. Η αιτιολογία-απορία του συγγραφέα ήταν πώς είναι δυνατόν κάποιος να χρησιμοποιεί ένα βολβό που μυρίζει άσχημα για να απωθήσει ένα πλάσμα που δεν αναπνέει (εφόσον είναι νεκρό) και συνεπώς δεν μπορεί να μυρίσει.
No comments:
Post a Comment