Η «δρακοσπηλιά» του Αγ. Μύρωνα

Η ανταπόκριση και ο ενθουσιασμός αρκετού κόσμου για τη στήλη αυτή του Mystic places of Reality, με γεμίζει κάθε φορά ικανοποίηση, ανακαλύπτοντας ότι υπάρχουν κι άλλοι «ομοϊδεάτες» που συμμερίζονται την αγάπη μου για παράξενα μέρη εμποτισμένα με το φολκλορικό στοιχείο. Πραγματικά η πηγές για το υλικό αυτής της στήλης είναι αστείρευτες…

Η Επίσκεψη

Κάποια φορά, με επισήμανση του Sinister Divine, πέτυχα μια εκπομπή σε κρητικό κανάλι, της οποίας η θεματολογία έμοιαζε πάρα πολύ με τα θέματα που πραγματεύεται η στήλη του Mystic Places of Reality! Έλεγε για περίεργα μέρη και αφηγούνταν για παράξενες ιστορίες και μαρτυρίες ντόπιων κατοίκων. Από τα μέρη που παρουσιάστηκαν στην εκπομπή και επισκέφτηκα και εγώ με τη σειρά μου, με εντυπωσίασε μια «δρακουλοσπηλιά», στο τέρμα της οποίας βρίσκεται ένας πετρωμένος δράκος. Η σπηλιά αυτή βρίσκεται στο νομό Ηρακλείου, και συγκεκριμένα στο χωριό Αγ. Μύρωνας, ένα πολύ παράξενο χωριό, λόγω των πολλών εκκλησιών που διαθέτει. Περίπου ανά 20 μέτρα υπήρχε και μία, λες και ο τόπος ήταν καταραμένος και οι εκκλησίες λειτουργούσαν σαν την πνευματική ίασή του. Καθώς φτάσαμε στην αρχή του χωριού και σταματήσαμε τυχαία για νερό, πετύχαμε μια εκκλησία, που στο βάθος της έχει τη μικρή (την περίμενα μεγαλύτερη) σπηλιά. 

Μπαίνοντας λοιπόν στη σπηλιά αντικρίσαμε μια τρύπα, της οποίας τα τοιχώματα ήταν αρκετά λεία, λες και επρόκειτο για μια τεράστια σκουληκότρυπα. Εισχωρώντας στο βάθος της εμφανίστηκαν σταλακτίτες, ένα μικρό πηγάδι (πιο πολύ με τρύπα έμοιαζε, που λέγεται ότι περιέχει αγιασμό) και στο τέλος της σπηλιάς το εκπληκτικό κεφάλι ενός δράκου, πετρωμένο! Βασικά, έναν διαμορφωμένο σταλακτίτη σε μορφή δράκου. Το μέγεθός του είναι όσο περίπου το μέγεθος μισού ανθρώπου, ενώ οι λεπτομέρειες και οι συμμετρίες των ματιών, των φρυδιών και ρουθουνιών του είναι καταπληκτικές. Το κεφάλι έμοιαζε σαν να έβγαινε προς τα έξω από την κλεισμένη από σταλακτίτες τρύπα του, πραγματικά εντυπωσιακά! Δυστυχώς οι φωτογραφίες που τραβήξαμε χάθηκαν. Φεύγοντας, αντίκρισα μια μαύρη ταμπέλα, η οποία έγραφε «Ταβέρνα Νυχτερίδα»… ήταν το κερασάκι στην τούρτα.

Ο Μύθος

Λένε ότι κάποτε στο σημείο αυτό ζούσε ένας δράκος, ο οποίος έτρωγε τα ζώα και τους ανθρώπους που περνούσαν από εκεί. Η κατάσταση ήταν γνωστή στους κατοίκους, οι οποίοι ζούσαν υπό τη σκιά του τρόμου. Κάποτε λοιπόν ένας γενναίος αποφάσισε να σκοτώσει το δράκο, και καθώς εκείνος κινδύνευε κατά την έκβαση της μάχης, ο άγιος Μύρωνας πέτρωσε το δράκο μέσα στη σπηλιά του. Εξ ου και η εκκλησία. Λένε επίσης ότι το νερό που βρίσκεται μέσα στην τρύπα της εκκλησίας είναι αγίασμα και, όταν πάει κάποιος αμαρτωλός να πιει, το νερό εξαφανίζεται και εμφανίζεται πάλι μόνο όταν πάει κάποιος «καθαρός» να πιει.

Είναι ένα μέρος που αξίζει να το επισκεφτεί κανείς, μόνο και μόνα για να δει το κεφάλι του δράκου, που φανερώνει τις ασύλληπτες ικανότητες γλυπτικής της μητέρας φύσης…