Σκιές - Εισαγωγή

Όταν η νύχτα ρίχνει το βαθύ σκοτεινό της πέπλο στον κόσμο μας, τότε κάθε ψυχή που αποζητά να τελειώσει μια ακόμη ταλαίπωρη ημέρα, παραδίδεται σε ένα χαλαρωτικό ύπνο. Όλες εκείνες τις ώρες όμως, που ο νους μας ταξιδεύει σε ονειρικούς αλλόκοσμους, το σώμα μας παραμένει ακίνητο και ευάλωτο, λεία εύκολη και ποθητή για μια σειρά από εχθρούς, που μερικές φορές μοιάζουν να ξεμυτούν από την πλευρά του αοράτου…

Όταν μια τέτοια επίθεση συμβαίνει, η ψυχή, διαισθανόμενη την απειλή, ξυπνά τρομαγμένη νοιώθοντας ένα μεγάλο βάρος στο στήθος, σαν κάτι ισχυρό να έχει θρονιάσει εκεί. Το σώμα στο μεταξύ συνεχίζει να παραμένει παγιδευμένο στην ακινησία του ύπνου, ενώ το στόμα ανοίγει στην προσπάθεια του να απελευθερώσει μία κραυγή αγωνίας, αν και αργεί να βγει, καθώς το μούδιασμα είναι δυνατό καθ διατηρείται για αρκετό ακόμη χρόνο. Δύσπνοια, παράλυση, πανικός… αυτά είναι μερικά από τα αισθήματα που καταλαμβάνουν τον άνθρωπο εκείνες τις λίγες στιγμές, όταν μια ανεξήγητη πίεση στο στήθος γίνεται αντιληπτή μαζί με αλλόκοτους ήχους, σαν καμπανάκι. Το πάζλ του τρόμου συμπληρώνεται, καθώς με την άκρη του ματιού θα δει κανείς μια σκιά να κρύβεται βιαστικά ανάμεσα στα έπιπλα του δωματίου. Μερικές φορές πάλι, η σκιά εκείνη μπορεί να στέκει παγερή και σιωπηλή στην άκρη του κρεβατιού και με το απροσδιόριστο βλέμμα της να μαγνητίζει με έναν απαράμιλλο φόβο την ψυχή του δύστυχου θύματος. Η επίθεση αυτή θα τελειώσει απότομα, όπως απότομα άρχισε. Ο άνθρωπος τρομαγμένος θα ανάψει τα φώτα για να σβήσει τη σκιά, να διώξει την παράξενη μυρωδιά που οσμίστηκε στο χώρο και να ξεχάσει τους αλλόκοτους εφιάλτες που τον ξύπνησαν. Πίσω από αυτή την έσχατη προσπάθεια εκλογίκευσης του συμβάντος όμως, μια αναπάντητη απορία παραμένει ζωντανή: ήταν όλα ένα όνειρο;

Σημείωση: Τα άρθρα του Γιώργου Ιωαννίδη που βρίσκονται στην κατηγορία "Σκιές" αποτελούν μια ενότητα με ξεχωριστά αριθμημένα κεφάλαια. Για να κατανοήσει ο αναγνώστης το πνεύμα του συγγραφέα θα πρέπει να τα διαβάσει με τη σειρά που αριθμούνται στον τίτλο.