
Mε αφορμή την ταινία “From Hell” με θέμα τον διαβόητο Jack the Ripper, σκεφτήκαμε να παρουσιάσουμε σ’ αυτό το άρθρο κάποια στοιχεία που ίσως δεν έχουν γίνει γνωστά, γύρω από την αινιγματική του ταυτότητα. Η μακαβριότητα των φόνων του και η αδυναμία των αρχών να ανακαλύψουν την ταυτότητά του, εξασφάλισαν γι αυτόν μια θέση στους θρύλους της εγκληματικής ιστορίας του Λονδίνου. Ο Jack εξαφανίστηκε απροσδόκητα μετά από πέντε δολοφονίες γυναικών, που διέπραξε σε διάστημα μικρότερο των πενήντα ημερών.
Το πρώτο θύμα βρέθηκε στις 31 Αυγούστου του 1888. Μια βδομάδα αργότερα βρέθηκε η 42χρονη Mary Anne Nichols. Την επόμενη εβδομάδα βρέθηκε η 47χρονη Annie Chapman. Η 30ή Σεπτεμβρίου είναι γνωστή ως «Η νύχτα του διπλού φόνου», καθώς μέσα σε μια ώρα ο Jack δολοφόνησε την 45χρονη Elizabeth Stride και τη 43χρονη Catherine Eddowes. Ο τελευταίος και πιο μακάβριος φόνος διεπράχθη στις 9 Νοεμβρίου. Η Mary Kelly, μόλις 25 χρονών, βρέθηκε στο κρεβάτι της ξεκοιλιασμένη και φρικτά ακρωτηριασμένη. Η καρδιά και τα έντερά της ήταν τοποθετημένα στο τραπέζι της. Και οι πέντε γυναίκες ήταν πόρνες, πράγμα που κατέταξε το Jack στην κατηγορία των διεστραμμένων serial killers.
Φωτογραφία σελίδας του ημερολογίου |
Το 1991 ήρθε στο προσκήνιο ένα έγγραφο που έδειχνε ότι θα έριχνε φως στην σκοτεινή ταυτότητα του παρανοϊκού δολοφόνου. Το έγγραφο έφερε στη δημοσιότητα κάποιος Mike Barett που ισχυρίστηκε ότι του το έδωσε κάποιος με τον οποίο σύχναζαν στην ίδια pub. Πρόκειται για ένα ημερολόγιο με 63 χειρόγραφες σελίδες. Η τελευταία σελίδα φέρει το χαιρετισμό “Yours truly, Jack the Ripper”. Το ψευδώνυμο αυτό δεν είναι επινόηση των δημοσιογράφων ή των αστυνομικών αρχών αλλά εύρημα του ίδιου του δολοφόνου, ως υπογραφή σε γράμματα που έστειλε στη Scotland Yard. Όπως είναι φυσικό, αμέσως δημιουργήθηκε το ερώτημα αν είναι αυθεντικό ή απλά μια καλοστημένη απάτη, για την απάντηση του οποίου ειδήμονες του είδους αναλώθηκαν σε έρευνες και συζητήσεις 18 μηνών. Απάντηση τεκμηριωμένη δε μπορεί να υπάρξει εφόσον διατηρούνται αμφιβολίες για τη γνησιότητα του εγγράφου.
Ο συγγραφέας του ημερολογίου ισχυρίζεται ότι δίπλα στο πτώμα της Catherine Eddowes άφησε ένα άδειο μεταλλικό κουτί για σπίρτα. Αυτό όντως βρέθηκε, αλλά είχε μείνει αστυνομικό απόρρητο και δημοσιοποιήθηκε το 1987. Άρα το ημερολόγιο ή πλαστογραφήθηκε μετά το 1987 ή είναι απολύτως αυθεντικό.
Φωτογραφία της δολοφονημένης Mary Kelly |
Μετά το φόνο της Eddowes ο δολοφόνος έγραψε στον τοίχο με κιμωλία την εξής πρόταση: “The Jewes are the men that will not be blamed for nothing”. Στο ημερολόγιο, ο James αναρωτιέται αν άρεσε στους αστυνομικούς το αστείο του για τους Εβραίους. Βέβαια, έχει γράψει ανορθόγραφα τη λέξη Εβραίοι στα Αγγλικά. Έχει προσθέσει ένα “e”. Μήπως όμως δεν ήταν λάθος αλλά ηθελημένη ενέργεια του δολοφόνου για να δώσει ένα από τα στοιχεία του; Η λέξη είναι γραμμένη καλλιτεχνικά και είναι δυσδιάκριτη, που σημαίνει ότι τα γράμματα ενώνονται μεταξύ τους. Μήπως λοιπόν δε διαβάζεται Jewes αλλά James;
Ένα άλλο στοιχείο που πιθανόν δείχνει την τάση του δολοφόνου (αν είναι ο James Maybrick) να αποκαλυφθεί, είναι ενδείξεις που άφησε στα μέρη των εγκλημάτων. Η πιο τρανταχτή είναι η αποτύπωση του γράμματος «M» από το επίθετο του (Maybrick). Δίπλα στο πτώμα της Marry Ann Nichols βρέθηκε ένα κομμάτι χαρτί με το γράμμα «M». Κάτω από κάθε μάτι του πτώματος της Catherine Eddowes ο δολοφόνος χάραξε ένα ανάποδο «V» που αν ενωθούν δίνουν «M». Δίπλα από το κρεβάτι που βρέθηκε το πτώμα της Mary Kelly, υπήρχε ένας ξύλινος τοίχος στον οποίο ο δολοφόνος είχε γράψει, με το αίμα της Kelly, τα γράμματα «FM» που είναι τα αρχικά της γυναίκας του, Flowrence Maybrick.
James Maybrick |
Τέλος, οι ερευνητές, προσπαθώντας να βρουν στοιχεία για τη ζωή του James Maybrick, ανακάλυψαν ένα ρολόι τσέπης που ανήκε σ’αυτόν. Ανοίγοντάς το, στο εσωτερικό, με γραφικό χαρακτήρα όπως εκείνο του ημερολογίου, ήταν χαραγμένα τα εξής: “I am Jack”, υπογραφή του James Maybrick και τα αρχικά των θυμάτων του. Υπάρχουν και τα αρχικά άλλων δύο θυμάτων, που ο συγγραφέας του ημερολογίου ισχυρίζεται ότι σκότωσε στο Manchester, αλλά λόγω της απόστασης Manchester με Liverpool, όπου διεπράχθηκαν τα άλλα εγκλήματα, πιθανότατα δε συνδέθηκαν από τις αρχές.
Όλα τα στοιχεία δείχνουν προς τον James Maybrick, ως τον επικρατέστερο υποψήφιο Jack the Ripper, όμως δε μπορούμε να είμαστε βέβαιοι. Ίσως έτσι να είναι καλύτερα. Αν λυθεί ένα πρόβλημα, αν εξιχνιαστεί ένα μυστήριο, χάνει τη γοητεία του. Ας αφήσουμε λοιπόν το Jack να συνεχίσει να στοιχειώνει τα όνειρά μας.
Βιβλιογραφία
1. The Diary of Jack the Ripper
2. The London Dungeon Book of Crime and Punishment by Richard Byrne
3. Murder Guide to London by Martin Fido
4. Dickens and Crime by Fillip Collins
No comments:
Post a Comment