Bloodcult's blog with film and book reviews, past articles about Art, History, Mythology, Literature, Cinema, Philosophy and much more. For now, available only in Greek.

Tuesday, May 3, 2011

Giselle – Suicidal Virgins


"A Gothic Romance,
The Tragedy's Dance.
The Lost Lovers Death,
by the Day's last Breath..."
Το "Giselle" , είναι ένα από τα γνωστότερα έργα του Γκοτιέ, καθώς και ένα από τα σημαντικότερα μνημεία του κινήματος του Ρομαντισμού. Πρόκειται για ένα θεατρικό έργο, του οποίου η παράσταση είμαι σίγουρος πως θα ενδιέφερε πολλούς από εσάς. Για τον λόγο αυτό, σας παραθέτω την υπόθεση του έργου εν συντομία...

Μία νεαρή κοπέλα στην κεντρική Ευρώπη στα χρόνια του Μεσαίωνα είναι η πρωταγωνίστρια του έργου. Η Giselle. Η ιστορία ξεκινάει με ένα Διονυσιακό γλέντι, την ημέρα του τρύγου, στο οποίο απορρίπτει τον έρωτα ενός συγχωριανού της (Ιλαρίων) και ερωτεύεται έναν ευγενή (Αλμπρεχτ) χωρίς να γνωρίζει την πραγματική του ταυτότητα (την οποία εκείνος κρατάει κρυφή). Από σύμπτωση, αλλά και παρέμβαση του Ιλαρίωνα, η απάτη του Άλμπρεχτ αποκαλύπτεται. Η Ζιζέλ μετά από αυτό, οδηγείται σταδιακά στην τρέλα, κάνει απόπειρα αυτοκτονίας και τελικά αυτοκτονεί. Έτσι η πρωταγωνιστική φιγούρα του έργου πεθαίνει. Το έργο όμως δεν τελειώνει. Ακολουθεί η δεύτερη πράξη, στην οποία μεταφερόμαστε στο βασίλειο των Γουίλις. Το υπερφυσικό αυτό Βασίλειο είναι ο τόπος κατοικίας των Νεκρών Κοριτσιών, που πεθαίνουν αυτοκτονώντας, ύστερα από προδοσία των ερωτικών τους συντρόφων. Πλάσματα διψασμένα για εκδίκηση, γεμάτα ερωτικές επιθυμίες και πάθη, βίαια, χωρίς οίκτο, παρασύρουν όσους άντρες περνούν το βράδυ από το δάσος (σκεφτείτε ένα δάσος σαν και αυτό που υπάρχει στο "Her Ghost In The Fog" ) παρασύρουν σε ένα ξέφρενο και μαγικό χορό, που τελειώνει γι΄αυτούς μόνο με τον θάνατό τους. Τέτοιον θάνατο βρίσκει ο Ιλαρίων, ενώ ο Άλμπρεχτ ο οποίος πηγαίνει στον τάφο της αγαπημένης του (σε ένα σκηνικό που θυμίζει απίστευτα τους DREADFUL SHADOWS του "Buried Again"), γλιτώνει καθώς η Giselle τον συγχωρεί και τον προστατεύει. Το επόμενο πρωί, η Giselle επιστρέφει οριστικά στον υγρό τάφο της...
Εδώ σαφώς η περιγραφή των κοριτσιών αυτών μας παραπέμπει κατευθείαν στην παράδοση των Μεσαιωνικών Succubi. Πρόκειται για μία κατηγορία Βαμπίρ, τα οποία όμως δεν πίνουν αίμα, ούτε κλέβουν τις δυνάμεις των θυμάτων στα οποία επιτίθενται, αλλά όμως τα οδηγούν σε ένα τρελό μεθυστικό χορό και συνουσιάζονται μαζί τους, μέχρι αυτά να καταπέσουν από εξάντληση. Χαρακτηριστική μεταφορά τέτοιου περιστατικού με Succubi στην μεγάλη οθόνη έχουμε στην ταινία “Dracula” του F.F.Coppola, στην σκηνή που επισκέπτονται τον νεαρό δικηγόρο (Keanu Reeves) τα τρία σαγηνευτικά Succubi...

No comments:

Post a Comment