Carl Theodor Dreyer’s VAMPYR

Μετά από αυτή την τρομερή ταινία διαπίστωσα πόσο μεγάλη διαφορά υπήρχε ανάμεσα στον ευρωπαϊκό και τον αμερικανικό κινηματογράφο τότε και τώρα. Τόσο για το όλο στήσιμο, όσο και για την αστρονομική διαφορά που διαπίστωσα στην ατμόσφαιρα. Συγκρίνοντας αυτή την ταινία με τον Δράκουλα του 1931 με τον Lugosi, μπορούμε πολύ εύκολα να πούμε ότι αυτή εδώ, εκτός του ότι είναι πολύ περισσότερο τρομακτική, διακατέχεται από μια καταθλιπτική, ψυχοπλακωτική και κατάμαυρη ατμόσφαιρα, με αλλόκοτα σπίτια, ομιχλώδη τοπία και έναν ιδιαίτερα τρομακτικό σουρεαλισμό. 

Γυρίστηκε στη Γερμανία το 1932 και είναι ένα από τα αριστουργήματα του πρώιμου ευρωπαϊκού τρόμου. Ήταν το πρώτο φιλμ του Dreyer με ήχο και από τα πρώτα ευρωπαϊκά που τον ενσωμάτωσαν. Αν και υπάρχει ήχος, οι συνομιλίες είναι ελάχιστες, ενώ το κυρίως νόημα βγαίνει από τις λεζάντες που ακόμα εμφανίζονται σε αυτό το φιλμ. Απ’ ό,τι φαίνεται δηλαδή, η κατάσταση βρισκόταν ακόμα σε μεταβατικό στάδιο, κάτι που όμως το κάνει πιο ατμοσφαιρικό και περίεργο. Οι ηθοποιοί μιλούν γερμανικά και οι αγγλικοί υπότιτλοι πρέπει να προστέθηκαν μεταγενέστερα. Η ταινία έχει εμφανείς επιρροές από παλιότερα ευρωπαϊκά βουβά horror films, όπως το Nosferatu και το Warning Shadows. Οι ηθοποιοί εδώ φαίνεται να έχουν ξεφύγει από τα στεγανά του θεάτρου.

Το story είναι πολύ περίεργο και για να πω την αλήθεια δεν το κατάλαβα απόλυτα! Αρχικά ο Julian West φτάνει σε ένα φτωχό ξενοδοχείο ενός χωριού, στο οποίο συμβαίνουν διάφορα περίεργα πράγματα. Μορφές που εμφανίζονται και εξαφανίζονται, κραυγές και κλάματα στο σκοτάδι, σκιές που χορεύουν και ένας ετοιμοθάνατος γέρος δίνει στον πρωταγωνιστή ένα βιβλίο για βρικόλακες λίγο πριν το θάνατό του. Περίεργα πράγματα συνεχίσουν να συμβαίνουν και το ένα από τα δυο κορίτσια του ξενοδοχείου πέφτει βαριά άρρωστο από το δάγκωμα του βρικόλακα. 

Ο βρικόλακας είναι μια φοβερή μορφή και μοιάζει πάρα πολύ στο γέρο-Δράκουλα του Coppola, όταν αυτός υποδέχεται τον Jonathan στον πύργο του. Εν κατακλείδι, η ταινία είναι ένα κορυφαίο δείγμα ευρωπαϊκού horror κινηματογράφου, που σε ταξιδεύει σαν ξεχασμένος εφιάλτης του παρελθόντος, κάνοντάς σε να νοιώθεις ρίγος!